پيدايش اينترنت به دهه ۱۹۶۰ ميلـادي باز ميگردد؛ زماني كه دولت ايالـات متحده آمريكا براساس طرحي موسومـ به آرپا (ARPA) مخفف آژانس تحقيق پروژه‌هاي پيشرفته كه در آن زمان براي كاركردهاي دفاعي بوجود آمده بود، اين طرح را اجرا نمود.
طرح اين بود كه كامپيوترهاي موجود در شهر‌هـاي مختلف (در آن زمان چيزي به نامـ كامپيوتر شخصي وجود نداشت بلكه سازمان‌هاي بزرگ و دانشگاه‌ها و مراكز دولتي معمولـاً داراي سيستمـ‌هاي كامپيوتر بزرگ مين فريمـ بودند) كه هر كدامـ اطلـاعات خاص خود را در آن ذخيره داشتند بتوانند در صورت نياز با يكديگر اتصال بر قرار نموده و اطلـاعات را به يكديگر منتقل كرده و يا در صورت ايجاد بستر مناسب اطلـاعات را در حالت اشتراك قرار دهند.
در همان دوران سيستمـ‌هايي بوجود آمده بودند كه امكان ارتباط بين كامپيوترهاي يك سازمان را از طريق شبكه مختص همان سازمان فراهمـ مي‌نمودند طوريكه كامپيوترهاي موجود در بخش‌ها يا طبقات مختلف با يكديگر تبادل اطلـاعات نموده و امكان ارسال نامه بين بخش‌هاي مختلف سازمان را فراهمـ مي‌كردند كه اكنون به اين سيستمـ ارسال نامه پست الكترونيك مي‌گويند. اما براي اتصال و ارتباط دادن اين شبكه‌هاي كوچك و پراكنده كه هر كدامـ به روش و استانداردهاي خودشان كار مي‌كردند استانداردهاي جديد و مشخصي كه همان پروتكل‌ها هستند توسط كارشناسان وضع شد.
سرانجامـ درسال ۱۹۶۱ ميلـادي تعداد ۴ كامپيوتر در ۲ ايالت مختلف با موفقيت ارتباط برقرار كردند و با اضافه شدن واژه نت به طرح اوليه، نامـ آرپانت (Arpanet) براي آن منظور شد.
تـاريـخـچـه ايـنـتـرنت در دنـيـا و ايـران
در دهه ۱۹۷۰ ميلـادي با تعريف پروتكل‌هاي جديدتر از جمله TCP كه تا به امروز رواج دارد و نيز مشاركت كامپيوترهاي ميزبان (Host) بيشتر به آرپانت و حتي گسترده شدن آن به برخي نواحي فراتر از مرزهاي ايالـات متحده، آرپانت شهرت بيشتري يافت و ايده اينترنت همراه با جزييات بيشتر راجع به شبكه‌هاي كامپيوتري مطرح گشت تا اينكه طي سال‌هاي پاياني دهه ۱۹۷۰ شبكه‌هاي مختلف تصميمـ گرفتند به صورت شبكه‌اي با يكديگر ارتباط برقرار نمايند و آرپانت را بعنوان هسته اصلي انتخاب كردند. بعدها در سال ۱۹۹۳ ميلـادي نامـ اينترنت روي اين شبكه بزرگ گذاشته شد.
وب يا همان WWW كه مخفف World Wide Web (به فارسي: تار جهان‌گستر) ميباشد توسط آزمايشگاه اروپايي فيزيك ذرات Cern بخاطر نياز آنها به دسترسي مرتب‌تر و آسان‌تر به اطلـاعات موجود روي اينترنت ابداع گشت.
در اين روش اطلـاعات به صورت مستنداتي صفحه‌اي بر روي شبكه اينترنت قرار مي‌گيرند و بوسيله يك مرورگر وب قابل مشاهده هستند و همـ اكنون كاركردهاي بسياري دارند.
تاريخچهٔ اينترنت در ايران
سال ۱۳۷۱: تعداد كمي از دانشگاه‌هاي ايران، از جمله دانشگاه صنعتي شريف و دانشگاه گيلـان، توسط مركز تحقيقات فيزيك نظري و از طريق پروتكل UUCP به اينترنت وصل مي‌شوند تا با دنياي خارج ايميل رد و بدل كنند.
سال ۱۳۷۲: در سال ۱۳۷۲ هجري شمسي ايران نيز به شبكه اينترنت پيوست. نخستين رايانه‌اي كه در ايران به اينترنت متصل شد مركز تحقيقات فيزيك نظري در ايران بود. در حال حاضر نيز اين مركز يكي از مركزهاي خدمات اينترنت در ايران است.مركز تحقيقات فيزيك نظري و رياضيات، بعنوان تنها نهاد ثبت اسامي قلمرو [ir.] در ايران به رسميت شناخته ميشود. اين قلمرو مشخّصه تعيين شده براي هويّت ايران در فضاي اينترنت است.
سال ۱۳۷۳: مؤسسه ندا رايانه تأسيس ميشود. پس از راه‌اندازي اوّلين بولتن بورد (BBS)، در عرض يك سال نيز اوّلين وب سايت ايراني داخل ايران را راه‌اندازي ميكند. همچنين، اين مؤسسه روزنامه همشهري را به زبان فارسي در اينترنت منتشر ميكند، كه اين اوّلين روزنامه رسمي ايراني در وب محسوب ميشود. در همين سال بدنبال اتصال به اينترنت از طريق ماهواره كانادائي كد ويژن (Cadvision)، مؤسسه ندا رايانه فعاليت بازرگاني خود را بعنوان اوّلين شركت خدمات سرويس اينترنتي (ISP) آغاز ميكند.
سال ۱۳۷۴: مجلس ايران تأسيس شركت امور ارتباطات ديتا تحت نظر شركت مخابرات ايران را تصويب ميكند و مسؤليت توسعه خدمات ديتا در سطح كشور را بطور انحصاري در اختيار آن شركت قرار مي‌دهد.
سال ۱۳۷۷: پروژه يونيكد در ايران با قرارداد شوراي عالي انفورماتيك و همكاري بنياد دانش و هنر واقع در انگلستان و با نظارت و مديريت فنّي دانشگاه صنعتي شريف تحت عنوان (فارسي وب) آغاز ميشود. هدف پروژه اينست كه با گنجاندن كامل و جامع الفباي فارسي در استاندارد يونيكد، نشر فارسي در كامپيوتر، مخصوصاً اينترنت و وب، استاندارد شود و اصولـاً مشكل قلمـ (فونت)هاي غير استاندارد موجود در نرمـ افزارهاي ايراني حل شود.
۱۶:۵۸
- ۱۰ بازديد
- ۰ نظر